Kögunarbarn í klípu – Sigmundur játar sig sigraðan í Reykjavík

Framsóknarflokkurinn er í tilvistarkreppu. Einu sinni var hann bændaflokkur. Svo varð hann stóriðju- og spillingarflokkur. Nú virðist hann hins vegar standa fyrir fátt annað en lágkúru og bjánaskap.

Fylgi Framsóknarflokksins á höfuðborgarsvæðinu er í sögulegu lágmarki. Hefð hefur verið fyrir því innan flokksins að formaðurinn (að Guðna Ágústssyni undanskildum) bjóði sig fram í öðru af Reykjavíkurkjördæmunum. Ef marka má könnun Gallup frá því í vor er útlit fyrir því að flokkurinn nái ekki inn þingmanni í Reykjavíkurkjördæmi norður. Þetta setur bersýnilega strik í reikninginn hjá formanni flokksins, Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni sem sækir fylgi sitt þangað.

Sigmundur kallar ekki allt ömmu sína. Öll munum við eftir íslenska kúrnum og drengilegri framgöngu Sigmundar í stríðinu gegn aukakílóunum. Fyrir sama metnaðinum er hins vegar ekki að fara þegar kemur að því að auka fylgi Framsóknarflokksins á höfuðborgarsvæðinu. Til að bjarga eigin skinni ætlar Sigmundur að leita á náðir kjósenda í höfuðvígi Framsóknarflokksins, Norðausturkjördæmi. Þar liggur hins vegar rauðvínsunnandinn Höskuldur Þórhallsson á fleti fyrir.

Samkvæmt heimildum Alþingisvaktarinnar íhugaði Sigmundur að sækja fram í Suðurkjördæmi fyrir þingkosningarnar árið 2009. Flokksmenn réðu honum þó frá því og bauð hann sig fram í Reykjavík norður þar sem fylgið var og er hvað dræmast. Ótti Sigmundar um að hljóta ekki þingsæti var á rökum reistur því hann var næstsíðasti þingmaðurinn til að komast inn úr kjördæminu að jöfnunarsætum undanskildum.

Sigmundur vill að Höskuldur víki fyrir sér en Höskuldur lætur engan bilbug á sér finna. Stjórnmálaferill Sigmundar er í húfi – það er úti um hann ef Kögunarbarnið vinnur ekki Höskuld í baráttunni um fyrsta sætið.

Á meðan bræðravígin eiga sér stað sefur Ásmundur bóndi værum blundi.

Bjarni Ben gerir sig að fífli

Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, pissar ítrekað í skóinn sinn þessa dagana. Nýjasta slysið varð í útvarpsþættinum Harmageddon.

Á fimmtudaginn fjallaði Alþingisvaktin um stórkostlega fáfræði Bjarna hvað varðar álver og virkjanaframkvæmdir. Jafnframt var þeirri spurningu velt upp hvort Bjarni væri ef til vill ósammála þeim 97% loftslagsvísindamanna sem telja að loftslagsbreytingarnar séu af manna völdum.

Að þessu sinni ætlar Alþingisvaktin að rýna í skoðanir Bjarna á trúmálum og kirkjuskipan á Íslandi.

Hægrimenn nú til dags leggja mesta áherslu á að einstaklingurinn fái að nýta sem stærstan hluta tekna sinna eins og hann sjálfur kýs; skattheimtu sé haldið í lágmarki. Í slíku samfélagi rekur ríkið ekki fleiri samfélagsstofnanir en nauðsyn krefur.

Bjarni Benediktsson gefur sig út fyrir að vera hægrimaður. Hann vill minnka báknið og hefur gagnrýnt fyrirrennara sína í Sjálfstæðisflokknum fyrir að leyfa bákninu að blása út. Bjarni vill skera rækilega niður í velferðarþjónustu þrátt fyrir að það komi augljóslega niður á þeim samfélagsþegnum sem minna mega sín. Sem er ekki sérlega kristilegt.

En þrátt fyrir niðurskurðargredduna vill Bjarni ríghalda í Þjóðkirkjuna. Með öðrum orðum: hann vill neyða alla til að borga fyrir trúariðkun sumra. Í viðtali í Harmageddon sagði hann:

Ég er einn af þeim sem vilja hafa Þjóðkirkju á Íslandi. Ég er bara sáttur við það.

Umræðurnar um Þjóðkirkjuna héldu áfram og hver gullkornin á fætur öðrum hrutu af vörum formannsins. Þegar þáttastjórnendur bentu á ósanngirnina sem felst í því að einn söfnuður njóti sérkjara sagði Bjarni:

Hvernig ætla menn að botna þessa vísu? Menn eru eitthvað spenntir fyrir því að afnema Þjóðkirkjuna og aðskilja ríki og kirkju, en hvar á að botna þessa vísu? Hvað með krossinn í fánanum?

Nú stendur Alþingisvaktin á gati. Af hverju fór Bjarni að blanda þjóðfánanum inn í þessa umræðu? Hann hefur ótrúlegt hugmyndaflug. Og hann lét ekki staðar numið hér.

Hvað með frídagana? Ætliði að halda upp á jólin?

Þegar hér var komið sögu bentu þáttastjórnendur Bjarna á að jólin eru heiðinn siður. Þau voru haldin hér á landi löngu áður en að Íslendingar tóku kristni. Þá stökk Bjarni upp á nef sér:

Áður en að kristnin kom? Hvar ætliði að botna þessa umræðu?

Bjarni þyrfti að lesa Sögu daganna eftir Árna Björnsson. Hann er afar óupplýstur um íslenska menningu og rætur hennar þrátt fyrir að hann leiði „sjálfstæðis“-flokk og slái sjálfan sig ítrekað til riddara í baráttu gegn vondu körlunum í útlöndum.

Bjarni virðist eiga erfitt með að mæta í viðtöl án þess að verða sér og flokknum sínum til skammar. Kannski er hann smám saman farinn að gera sér grein fyrir þessu. Hann neitaði að minnsta kosti DV um viðtal. Þorði ekki af ótta við að vera spurður um Vafningsmálið – sakamál sem hann átti aðild að (sem er býsna neyðarlegt fyrir mann sem langar að verða forsætisráðherra Íslands).

Mogginn fékk hins vegar að kíkja í heimsókn til Bjarna og Þóru eiginkonu hans og skoða eldhúsið. Þar fundust engir vafningar svo vitað sé til. En umfjöllun Moggans er samt allrar athygli verð. Fram kemur að eldhúsið sé í mikilli notkun á heimilinu:

Meira að segja eiginmaðurinn á þar sína spretti, að sögn Þóru. „Bjarni er reyndar ekki sá liðtækasti í eldhúsinu en hann á samt tvo eða þrjá rétti sem hann gerir mjög vel, hann má alveg eiga það,“ bætir Þóra við og kímir.

Þessu ber að fagna. Ólíklegt má þó teljast að Bjarni sé jafn tignarlegur í eldhúsinu og glæsimennið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson.

Bjarni Ben vs. umhverfið

Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins fór á kostum í þættinum Harmageddon um helgina. Frammistaða hans er efni í ótal pistla á Alþingisvaktinni. Byrjum samt á því að rýna í nokkur ummæli sem varpa ljósi á afstöðu formannsins til umhverfisverndar og virkjanaframkvæmda.

Bjarni sagði:

Og þegar menn komu í veg fyrir að álver risi á Bakka, heldurðu að það álver hafi ekki verið byggt? Jú, það var reist annars staðar og þar sem það var byggt, þar var verið að brenna gasi til að framleiða rafmagnið.

Þetta er sama nauðhyggjan og var ríkjandi á árunum fyrir hrun. Ef við drekkjum ekki landsvæðunum okkar og reisum álver þá gerir það bara einhver annar. Með þessu réttlættu virkjanasinnar glórulausar virkjanaframkvæmdir út um hvippinn og hvappinn og seldu álfyrirtækjunum orkuna á spottprís.

Svo er annað sem er athugavert við þessi ummæli. Bjarni situr á Alþingi Íslendinga og veit ekki baun í bala um álverið á Bakka.  Sannleikurinn er sá að Alcoa sótti aldrei um lóð fyrir álverið og fékkst ekki til viðræðna um mögulegt orkuverð. Ákveðið var að halda möguleikanum á fleiri kaupendum opnum og selja orkuna á sem hæstu verði – ólíkt því sem tíðkaðist í stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins. Og þá trompaðist stjórnarandstaðan.

Efnahagsleg rök fyrir álveri á Bakka virðast aldrei hafa staðist skoðun. Stóriðjuorðræða Sjálfstæðisflokksins hampar í raun niðurgreiðslu á rafmagni, losun á reglum og félagslegu undirboði til að lokka siðlausustu fyrirtæki í heimi til Íslands.

Hvað sagði Bjarni fleira?

Það er misskilningur þetta með álverin almennt að þau séu svo gríðarlega umhverfisspillandi starfsemi. Ál er grænn málmur.

Þetta er gömul tugga sem hefur verið marghrakin. Álframleiðsla krefst námavinnslu á báxíti sem er gríðarlega mengandi. Hún fer fram í löndum eins og Jamaíka og Indlandi þar sem sömu fyrirtækin og ásælast íslenskar auðlindir, Alcoa og Rio Tinto, valda spjöllum á náttúru, vatnafari og ræktarlöndum. Ekki hefur mikið verið skrifað um þetta á íslensku en vert er að benda á grein eftir Berg Sigurðsson og Einar Þorleifsson sem birtist í Fréttablaðinu árið 2010. Þar taka þeir saman ýmsar staðreyndir um áliðnaðinn, setja í alþjóðlegt samhengi og segja meðal annars:

Ál er m.a. notað í óumhverfisvænar umbúðir, t.d. áldósir og álpappír, sem ættu að vera með öllu óþarfar. Talið er að allt að 30% álsins séu notuð í hergagnaframleiðslu en afar erfitt er að finna tölulegar upplýsingar um þau mál. Álduft er þar notað sem sprengiefni í hitasprengjum (þ.e. thermobaric bombs) sem losa gríðarlegan varma. 

Grænn málmur segir Bjarni. Iss piss, hergagnaframleiðsla, eitthvað ofan á brauð.

Áfram með smjörið:

Ísland hefur ekki efni á afturhaldssamri orkunýtingarstefnu.

Af samhenginu að dæma virðist Bjarni eiga hér við að Ísland hafi ekki efni á því að halda aftur af virkjanaframkvæmdum í þágu umhverfisverndar. Hvernig lýsir maður svona hugsunarhætti? Þjóðhverfur þankagangur? Veruleikafirring? Græðgi?

Ef Ísland, eitt ríkasta land í heimi, hefur ekki efni á því að sporna gegn loftslagsbreytingunum sem eru að rústa vistkerfi jarðarinnar, hvaða þjóð má þá við því? Hér talar formaður eins stærsta stjórnmálaflokks á Íslandi eins og hann líti á umhverfisvernd sem einhvers konar lúxus sem sé bara í boði á meðan góðæri ríkir. Þegar litið er yfir 18 ára stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins má hins vegar ljóst vera að það skiptir engu máli hvort það er góðæri eða kreppa; það er alltaf pláss fyrir eina virkjun í viðbót.

Getur hugsast að Bjarni Benediktsson sé ósammála þeim 97% loftslagsvísindamanna sem telja að loftslagsbreytingarnar séu af manna völdum? Varla er hann svo mikill repúblikani. Sýnum Bjarna þá sanngirni að gera ráð fyrir því að hann átti sig á loftslagsvandanum. En þá kemur upp önnur spurning: Dettur honum ekkert í hug að við Íslendingar höfum einhverjum skyldum að gegna við plánetuna og vistkerfið okkar? Erum við bara stikkfrí vegna þess að hér varð efnahagshrun?

Loftslagsbreytingar eru ekkert grín. Og fátt er ömurlegra en veruleikafirrtir pólitíkusar sem horfast ekki í augu við vandann. Taka skammtímahagvöxt fram yfir möguleika afkomenda okkar til mannsæmandi lífs á jörðinni. Það er þó jákvætt að Bjarni skuli hafa talað svona afdráttarlaust. Nú vitum við upp á hár á hverju við eigum von ef Sjálfstæðisflokkurinn kemst aftur til valda.

Það þarf stundum útlendinga til að koma vitinu fyrir Íslendinga. Þetta verk er eftir listamanninn Jonathan Woods og heitir Iceland Can. Það myndi sóma sér vel uppi á vegg hjá Bjarna Benediktssyni.

Uppfært 24. september: Glöggur lesandi benti Alþingisvaktinni á að ófáar greinar hafa verið skrifaðar um álframleiðslu og báxít á íslensku. Hafa margar þeirra birst á vefsvæði Saving Iceland:

http://www.savingiceland.org/is/2011/05/suralsslys-a-indlandi-vedanta-enn-a-ferd/
http://www.savingiceland.org/is/2011/04/glaepaferill-rio-tinto-alcan/
http://www.savingiceland.org/is/2010/11/%E2%80%9Esaga-kapitalismans-er-vordud-med-ofbeldi%E2%80%9C-%E2%80%93-vidtal-vid-samarendra-das/
http://www.savingiceland.org/is/2010/10/frumvinnsla/
http://www.savingiceland.org/is/2010/08/samviska-heimsins-%E2%80%93-vi%C3%B0tal-vi%C3%B0-samarendra-das/
http://www.savingiceland.org/is/2010/07/%C3%BEjaningar-%C3%BEeirra-lagt-settu-og-samsekt-okkar/
http://www.savingiceland.org/is/2009/11/er-verkaly%C3%B0sbaratta-bara-v%C3%A6l/
http://www.savingiceland.org/is/2009/09/natturuvernd-er-ekki-velmegunarpolitik/
http://www.savingiceland.org/is/2008/08/imyndarleikur-ali%C3%B0na%C3%B0arins/
http://www.savingiceland.org/is/2008/07/alframlei%C3%B0slan-i-hnattr%C3%A6nu-samhengi/

Von er á öðrum pistli um frammistöðu Bjarna Benediktssonar í Harmageddon. Allir þeir sem vilja fylgjast með Alþingisvaktinni eru eindregið hvattir til að læka hana á Facebook (sjá hér til hægri). Þannig má stækka lesendahópinn.

Samsæriskenning framsóknarmanna

Gunnar Bragi Sveinsson, þingmaður Framsóknarflokksins hefur kvartað undan því að fjölmiðlar veiti honum ekki nægilega athygli. Í dag ætlar Alþingisvaktin að reyna að bæta úr því og fjalla um Gunnar og flokkssystkini hans.

Það er eflaust ýmislegt sem er óuppgert varðandi búsaáhaldabyltinguna. Það fyrsta sem kemur upp í hugann er groddalegt lögregluofbeldi sem tugir eða hundruðir mótmælenda ættu að geta borið vitni um. Aldrei var farið ofan í saumana á framferði lögreglunnar í desember 2008 og janúar 2009. Óskandi væri að þingmenn tækju sig til og krefðust slíkrar rannsóknar.

Þessa glæsilegu mynd tók Jóhannes Gunnar Skúlason.

Framsóknarmenn eru með hugann við annað. Nú, fjórum árum eftir búsáhaldabyltinguna, vaða þeir ennþá uppi með samsæriskenningar um að búsáhaldabyltingunni hafi verið miðstýrt. Gunnar Bragi gerir meira að segja því skóna að þingmenn hafi stofnað lífi lögreglumanna í hættu.

Þau Gunnar Bragi Sveinsson, Vigdís Hauksdóttir og Sigurður Ingi Jóhannsson hafa þrisvar sinnum lagt fram þingsályktunartillögu þess efnis að „framferði einstakra þingmanna í búsáhaldabyltingunni verði rannsakað og það kannað hvort þeir kunni að hafa bakað sér refsiábyrgð.“ Ef Gunnar Bragi, Vigdís og Sigurður Ingi telja í alvörunni ástæðu til að ætla að þingmenn hafi brotið lög, af hverju kæra þau þá ekki þingmennina? Hvaða grín eru þessar þingsályktunartillögur?

Samsæriskenning framsóknarmanna byggir á því að einhverjir þingmenn hafi sést horfa út um glugga á þinghúsinu og tala í síma á meðan mótmæli áttu sér stað fyrir utan. Þetta er auðvitað grátbroslegt. Kannski gott dæmi um þá rökhyggju Framsóknarflokksins sem Sigmundi Davíð er tíðrætt um þessa dagana.

Samsæriskenning framsóknarmanna afhjúpar þá. Þeir vita ekkert um búsáhaldabyltinguna. Þeir skilja ekki hvað samtakamáttur er. Allir þeir sem komu nálægt búsáhaldabyltingunni vita að henni var ekki stýrt. Hún var sjálfsprottin.

Þingmannaþríeykinu dettur ekki í hug að fólk geti risið upp að eigin frumkvæði og haft pólitísk áhrif. Þau eru föst ofan í flokkspólitískum sandkassa. Nema reyndar Vigdís. Hún stingur höfðinu í steininn.

Alþingisvaktin hefur áreiðanlegar heimildir fyrir því að hér sé Gunnar Bragi Sveinsson að miðstýra arabíska vorinu.

Sjálfstæðisflokkurinn er karlaklúbbur – 10 staðreyndir

1.  Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið til í meira en 80 ár. Aldrei nokkurn tímann hefur kona gegnt formannsstöðu í flokknum.

2.  Í fyrra bauð klár og skelegg kona sig fram til formanns á móti málhöltum karli með  vægast sagt ömurlega viðskiptafortíð og Vafning um hálsinn. Karlinn var endurkjörinn.

3.  Í síðustu tveimur kosningum leiddu fimm karlar framboðslista Sjálfstæðisflokksins á móti einni konu. Árið 2003 leiddu karlar alla framboðslista flokksins.

4.  Að undanförnu hefur konum fækkað í forystusveit Sjálfstæðisflokksins. Þegar fjölmiðlar fjölluðu um það froðufelldi hinn herðabreiði formaður á Facebook og sakaði þá um „áróðurskenndan uppspuna“ gegn Sjálfstæðisflokknum.

5.  Þegar karl þiggur og hefur milligöngu um milljónastyrki frá útrásarfyrirtækjum situr hann áfram á þingi. En þegar eiginmaður sjálfstæðiskonu á Alþingi þiggur himinhá kúlulán er konan tekin á teppið og hröklast af þingi. Bjarni Benediktsson réttlætti hegðun Guðlaugs Þórs en fór hörðum orðum um kúlulánamál Þorgerðar Katrínar.

6.  Það dugði ekkert nema einkaþotu til þegar kona bauð sig fram til formanns SUS árið 2009.

7.  SUS veitir sjálfstæðismönnum afar karllægt uppeldi. Á málefnaþingi SUS í ár töluðu 6 karlar en 1 kona. Með formennsku í málefnanefndum SUS fóru 7 pulsulegir drengir og engin stúlka.

8.  Sjálfstæðisflokkurinn er andsnúinn kynjakvótum.

9.  Sjálfstæðisflokkurinn bendlar sig blygðunarlaust við flokk sem á í harðvítugu stríði gegn konum og valfrelsi þeirra.

10. Þegar Sjálfstæðisflokkurinn sat síðast í ríkisstjórn voru 5 ráðherrar flokksins karlar og 1 ráðherra kvenkyns.

Allir þeir sem vilja fylgjast með Alþingisvaktinni eru eindregið hvattir til að læka hana á Facebook (sjá hér til hægri). Þannig má stækka lesendahópinn.

Blóðfórn Steingríms

Þær eru ófáar fórnirnar sem Steingrímur J. Sigfússon hefur þurft að færa á altari ríkisstjórnarsamstarfsins við Samfylkinguna.

Ein ömurlegasta fórnin er friðarhugsjónin sem flokkurinn var að miklu leyti stofnaður í kringum. Steingrímur barðist ötullega gegn aðild Íslands að Atlantshafsbandalaginu árum saman.

Árið 2006 kom út bók eftir Steingrím, Við öll: Velferðarsamfélag á tímamótum. Á bls. 142 skrifar hann:

Vopnleysis- og friðararfleifð þjóðarinnar og sú staða sem eðlilegast er að Íslendingar taki sér í öryggismálum, samrýmist ekki aðild að hernaðarbandalagi. […] Vera okkar í NATO þvælist fyrir því að Ísland verði eitt af hinum herlausu löndum, vopnlaust og friðlýst

Svo gerðist það skyndilega þremur árum síðar að Steingrími bauðst ráðherrastóll. Og hvað hefur gerst eftir valdatöku Vinstri grænna og Samfylkingarinnar? Jú, hernaðarútgjöldin hafa aukist til muna. Í stjórnartíð hinna friðelskandi Vinstri grænna hefur Ísland borgað meira til Atlantshafsbandalagsins en nokkru sinni fyrr. Skýrist það mestmegnis af veiku gengi krónunnar.

Í frétt DV frá því í gær segir orðrétt:

Undanfarin ár hafa framlög Íslands til NATO tvöfaldast frá því sem var fyrir hrun. Mesta hækkunin átti sér stað árið 2010 en þá fóru framlögin úr 87,6 milljónum króna upp í 216,4 milljónir króna.

Samfylkingin hefur ekki ennþá náð að hrista af sér þann hægrikrataskap og Blair-isma sem gegnsýrt hefur flokkinn frá því að hann var stofnaður. Þannig finnst mörgum flokksmanna eðlilegt að milljónir skattfjár renni til hernaðarsambands sem er þekkt fyrir fátt annað en að slátra saklausu fólki og gera vont ástand í stríðshrjáðum löndum ennþá verra.

Vissulega fyrirfinnst Samfylkingarfólk sem er andsnúið NATO. En þessi hópur lætur friðarmálin mæta afgangi. Afstaða flokksforystunnar til þessara mála olli því að Ísland var gert að ábyrgðaraðila loftárásanna í Líbíu sem urðu um það bil 1100 almennum borgurum að bana. Að því leytinu til komust stjórnarherir Gaddafis ekki með tærnar þar sem NATO-ríkin höfðu hælana. Það er svo kaldhæðni örlaganna að samverkamaður Blair og Bush í Íraksstríðinu, Davíð Oddsson, skuli hafa fárast yfir því.

Oft er talað um blóðugan niðurskurð þegar dregið er úr útgjöldum til heilbrigðis- og velferðarmála. Að sama skapi mætti tala um blóðug ríkisútgjöld þegar peningar renna til hernaðarsambanda. Ætli Steingrímur hafi lesið þessa frétt? Og ef svo er, hvernig ætli honum hafi liðið?

Mannvitsbrekkan Tryggvi

Tryggvi Þór Herbertsson ætlar að sækjast eftir endurkjöri á Alþingi. Sögusagnir herma að hann sé fjármálaráðherraefni Sjálfstæðisflokksins – enda doktor í hagfræði. Það er nokkuð áhyggjuefni, því þrátt fyrir doktorsgráðuna kann hann ekki að reikna einföldustu hagfræðidæmi og virðist ekki vita hvernig þrepaskipt skattkerfi virkar.

Svo virðist sem Tryggvi þurfi á endurmenntun að halda. Hagfræðikunnátta hans er ekki aðeins aðhlátursefni á Íslandi heldur hefur hróður hans borist víða um heim með kvikmyndinni Inside Job, sem fjallar um fjármálahrunið. Þar eru Tryggvi og bandaríski prófessorinn Frederic Mishkin teknir á beinið fyrir furðulega skýrslu þeirra um íslenskt efnahagslíf árið 2006 sem þeir fengu 15 milljónir króna fyrir. Boðskapur skýrslunnar var sá að hér væri allt í stakasta lagi – sem er hlægilegt þegar litið er til þeirra vísbendinga sem hrúgast höfðu upp á þessum tíma um að allt væri að fara til fjandans.

Hér má sjá umfjöllun kvikmyndarinnar um Mishkin og Ísland:

 

Alþingisvaktin hefur áður fjallað um kaldar kveðjur Tryggva Þórs til Norðmanna í tengslum við fjöldamorðin þar í landi. Þá hefur einnig verið fjallað um það hvernig hann talaði á skjön við sjálfan sig um málefni tengd ríkisábyrgð bankanna.

Nú skulum við rifja upp nokkur skemmtileg gullkorn sem hrotið hafa af vörum Tryggva:

„Það á tvímálalaust að fjárfesta í fyrirtækjum sem starfa eftir lögum og reglum ef þau eru góðir fjárfestingarkostir, sama hvort þau framleiða vopn, tóbak eða barnableyjur,“  sagði Tryggvi um þá ákvörðun lífeyrissjóðanna að taka upp siðferðislegar viðmiðanir við val á fjárfestingavalkostum. Hugmyndafræði Tryggva leyfir ekki slíkar hindranir; markaðurinn er heilagur, laissez faire!

„Það verður ekki fyrr en uppgjör og afskriftir ársins líta dagsins ljós sem menn fara að slaka á og þá fyrst mun lausafé aukast á ný og fjármálakerfið leita í eðlilegra horf,“ sagði hann sem forstjóri Askar Capital í janúar 2008. Þetta ár tapaði Askar Capital 12,4 milljörðum. Brilljant árangur.

„Við hægrimenn trúum að eignarréttur sé einn af stólpum vestræns samfélags á meðan sumir vinstri menn segja að sameign sé mun betri. Við sáum af reynslunni í Sovétríkjunum og Austur-Þýskaland að sameign gengur ekki upp,“ – um einkavæðingu á vatni. Tryggvi þurfti að teygja sig alla leið til Sovétríkjanna til að réttlæta hana.

„Ég veit ekki alveg hvaða hagsmunaárekstrar hefðu getað orðið“ – sagði Tryggvi um það að hafa þegið ríflega 16 milljónir króna frá Askar Capital á meðan hann var efnahagsráðgjafi ríkisstjórnarinnar. Tryggvi þáði þrjátíufalt mánaðarkaup sitt frá fjárfestingabanka án þess að sjá neina hagsmunaárekstra við það. Sjálfstæðismenn boða markaðsfrelsi að nafninu til. En menn eins og Tryggvi Þór eru alltof innviklaðir í viðskiptalífið til að þeim sé treystandi til að tryggja eðlilega samkeppni (sem er nótabene grundvöllur þess að markaðsfrelsið sé neytendum til hagsbóta).

„Hvernig nennirðu að elta ólar við þennan rugludall Hannes? Hetjan mígur í öll vatnsból sem hann rekst á – sannkallaður brunnmígur,“ skrifaði Tryggvi Þór við athugasemd Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar á bloggsíðu Teits Atlasonar. Málefnalegur og sómakær þingmaður hann Tryggvi.

Á íslensku wikipediusíðunni er vönduð grein um Tryggva Þór. Þar er aðkomu hans að blóðmjólkun bótasjóðs Sjóvár lýst á þessa leið:

Askar Capital höfðu umsjón með fjárfestingaverkefnum fyrir Sjóvá og Milestone. Verðmæti verkefnanna hljóp á hundruðum milljarða króna og voru meðal annars bótasjóðir Sjóvár notaðir til að fjármagna verkefninin. Eftir að upp komst um notkun bótasjóðanna gerði embætti sérstaks saksóknara húsleit í höfuðstöðvum Sjóvár, í höfuðstöðvum Milestone, á heimilum allra fyrrverandi stjórnarmanna og á heimili Þórs Sigfússonar, fyrrverandi forstjóra Sjóvár.

Var það gert í tilefni rannsóknar á stórfelldu fjármálamisferli sem tengist starfsemi Milestone og Sjóvár. Rannsóknin snerist meðal annars að meintri misnotkun á bótasjóði Sjóvár en um sjóðinn gilda strangar reglur hvað varðar not á fé úr honum til fjárfestinga.

Tryggvi Þór kveðst hafa vitað að bótasjóðir væru notaðir í fjárfestingarnar. Hann hafi gert sér fullkomlega grein fyrir því að verið væri að kaupa eignir inn í bótasjóðina, fjárfest hefði verið í ýmsu með slíkum sjóðum. Aftur á móti telur hann að notkun bótasjóðanna til fjárfestingar hafi verið lögleg.

Svo fór þó að fjárfestingar fyrir fjármuni bótasjóðsins enduðu illa og árið 2008 var eignastaða Sjóvá var orðin það slæm að félagið átti ekki fyrir vátryggingaskuld sinni en það eru þeir fjármunir sem tryggingafélag skuldar viðskiptavinum sínum vegna greiddra iðgjalda, svonefndur bótasjóður. Á endanum þurfti íslenska ríkið að lána Sjóvá um 12 milljarða króna af fé skattgreiðenda sumarið 2009 svo það uppfyllti skilyrði um gjaldþol og gæti staðið við vátryggingaskuldbindingar sínar.

Það er sorglegt að Tryggvi Þór Herbertsson sé á meðal þeirra sem fara með löggjafarvaldið á Íslandi. Alþingisvaktin hvetur Tryggva eindregið til að leggja þingstörfin á hilluna og skella sér í endurmenntun.

Allir þeir sem vilja fylgjast með Alþingisvaktinni eru eindregið hvattir til að læka hana á Facebook (sjá hér til hægri). Þannig má stækka lesendahópinn.

Brandarinn er búinn, Vigdís

Þegar Vigdís Hauksdóttir, þingkona Framsóknarflokksins tjáir sig talar hún eins og 12 ára barn. Fyrst var þetta fyndið en nú er þetta orðið eins og margsagður og leiðinlegur brandari.

Tökum smá upprifjun.

Hvað hafði Vigdís Hauksdóttir að segja um iðnaðarsaltsmálið, þegar Matvælastofnun stóð Ölgerðina að verki við að setja svokallað iðnaðarsalt í gosdrykki?

Það var og. Vigdís ber afar mikla virðingu fyrir hefðum og venjum, sérstaklega þeim er tengjast forseta lýðveldisins. Hvílíkt hneyksli að fjölmiðlar dirfist að fjalla um hefðirnar og kostnað þeirra:

og aftur:

Ferlegt mál. Kratasamsæri gegn forsetanum. Venjulega er talað um handhafa forsetavalds, ekki handhafa forseta (enginn er látinn halda á forsetanum) – en ekki er óalgengt að Vigdís fari frjálslega með tungumálið og finni upp ný orðasambönd.

 

Vigdís er pirripú á krötum og fjölmiðlum. En hvað finnst henni um háskólafólk sem tekur þátt í þjóðmálaumræðunni?

Þetta eru merkileg sjónarmið. Í skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis eru fræðimenn sérstaklega hvattir til að taka aukinn þátt í umræðunni. Skilaboð Vigdísar til þeirra eru hins vegar þessi: Ef þið dirfist að hallmæla Framsóknarflokknum þá ætti að vísa ykkur úr starfi.

Hér er nýlegur status frá Vigdísi:

Í fyrsta lagi eru hér þrjár stafsetningarvillur. Róbert heitir Róbert Marshall, í orðinu dómkirkja er aðeins eitt r og Siðmennt er sérnafn með stórum staf. Þá ber að nefna að rangt er að tala um að guma sig af einhverju. Hins vegar er vel hægt að guma af einhverju. Ekkert afturbeygt fornafn kemur þarna á eftir.

Í öðru lagi er boðskapur þessa Facebook-statuss gjörsamlega fráleitur. Alþingisvaktin fagnar því innilega að þingmenn neiti að sitja undir ljótum kristilegum boðskap í boði ríkiskirkju sem um árabil hefur staðið í vegi fyrir mannréttindum á Íslandi. Og með fullri viðingu fyrir Siðmennt þá er hið besta mál að skella sér á kaffihús í stað þess að hlusta á hugvekju um heilbrigði þjóðar.

En nei. Vigdísi varð ekki um sel. Og hún útskýrði hvers vegna í útvarpsþættinum Harmageddon í gær. Alþingisvaktin ræður fólki frá því að hlusta á viðtalið í heild, sálarlífsins vegna. En af því sem hún sagði ber eftirfarandi hæst.

„Ég vona að þið hafið báðir fermst strákar. Er það ekki?“ Hún sagði þetta í alvörunni.

Þegar þáttastjórnendur minntust á kvenfyrirlitningu og hommahatur í Biblíunni svaraði Vigdís þeim eins og sönn teboðsdrottning: „Mér finnst þú frekar vera að lesa upp úr trúarriti múslima.“ Það er ekki að ástæðulausu sem gárungarnir hafa kallað Vigdísi Hauksdóttur Söruh Palin Íslands.

Kristindóminum til varnar benti Vigdís á að „við höldum jól á Íslandi.“ Alþingisvaktin hvetur Vigdísi til að lesa bókina Saga daganna eftir Árna Björnsson, þjóðfræðing.

Já, og svo sló botninn úr tunnunni: „Við verðum að standa vörð um grunngildi okkar, Þjóðkirkjuna, þjóðtunguna, náttúruauðlindirnar,“ sagði Vigdís Hauksdóttir, konan sem er þjóðþekkt fyrir að misþyrma íslenskri tungu. Og vel á minnst tilheyrir hún flokki sem hefur sérstaklega lagt sig fram við að blóðmjólka íslenskar náttúruauðlindir.

Ástandið hlýtur að vera svart fyrir Vigdísi. En sem betur fer á hún nóg af ljósaperum. Og rasshausar Íslands, smáfuglarnir á amx.is, völdu hana þingkonu ársins 2009:

Fyrst var þetta gott grín. En nú er brandarinn löngu hættur að vera fyndinn.

Kæra Vigdís. Gerðu þjóð þinni greiða og finndu þér annan starfsvettvang.

Allir þeir sem vilja fylgjast með Alþingisvaktinni eru eindregið hvattir til að læka hana á Facebook (sjá hér til hægri). Þannig má stækka lesendahópinn.

Hvatvísi karlmaðurinn

Þingmaðurinn og pólítíska kamelljónið Þráinn Bertelsson (Framsókn, Borgarahreyfingin, Hreyfingin, VG) talar ítrekað niður til íslensku þjóðarinnar, vinnuveitanda síns.

Maðurinn sem ekki getur lifað á Alþingiskaupinu (sem við borgum honum) og þiggur því einnig heiðurslaun sama þings (sem við borgum honum) er ekki lengi að grípa til ad hominem raka þegar hann er gagnrýndur eins og fasistafanturinn, beljan og dóninn Þorgerður Katrín fékk að kynnast. Hvort sem það eru nafnlausir mótmælendur (aumingar), trúleysingjar (þjóðrembur og fasistar),  konur eða 5% þjóðarinnar (fábjánar) sem andmæla honum getur Þráinn ekki stillt sig um að fella sleggjudóma um gáfnafar og hátterni fólks á opinberum vettvangi.

Alþingisvaktin spyr sig í hversu mörgum fyrirtækjum það fengi að líðast að einn starfsmannanna úthúðaði öllum viðskiptavinum þess með reglulegu millibili.

Sirkús í skrípalandi

Þingsetning fór fram í gær.

Ballið byrjaði í Dómkirkjunni. Þar hlýddu þingmennirnir á þennan brosmilda mann sem trúir á ósýnilegar verur.  Hann sagði þeim að kirkjan væri súrdeig. Gott veganesti fyrir þingstörfin. Súrdeig.

Sumir hlustuðu á hugvekju hjá Siðmennt sem var einhvers konar veraldleg hliðstæða þess sem átti sér stað í kirkjunni. Aðrir buðu syndinni í kaffi, Vigdísi Hauksdóttur til mikillar skapraunar.

Eftir messu fór þingsetningin formlega fram. Ólafur Ragnar Grímsson, eilífðarforseti, átakafíkill, slyngasti áróðursmeistari Íslands og einn þaulsætnasti þjóðarleiðtogi heims ávarpaði þingmenn. Hann bauðst til að hjálpa þeim við að endurreisa traust þjóðarinnar á Alþingi. Hann var víst ekki að grínast.

Ólafur Ragnar gæti svo sem sómað sér vel sem upplýsingafulltrúi þingsins. Hann kann að minnsta kosti að ljúga að almenningi. Það skilaði sér þann 31. júní.

Nokkrir mótmælendur stilltu sér upp fyrir utan þinghúsið áður en þingsetningin hófst. Í fyrra var það sama uppi á teningnum og þingmenn fengu vænan skammt af málningu (og guð má vita hvaða vökvum) yfir sig. Einhver fábjáninn kastaði eggi í Árna Þór Sigurðsson, blásaklausan friðarsinna. Nú tókst lögreglunni að koma í veg fyrir svoleiðis lagað með víggirðingu. Og fyrir vikið sökuðu mótmælendur lögreglu um aðför að lýðræðinu.

Hinar ástsælu Tunnur boða til mótmæla í kvöld. Vonandi líka kórinn. Þá verður sirkúsinn fullkomnaður.

 

Það er gaman að búa í skrípalandi. Alltaf eitthvað skemmtilegt að ske.